Imprimatur

Na początku roku 2006, otrzymałem kopię łotewskiego tłumaczenia książki « Dla szczęścia Moich, Moich wybranych – Jezus”, napisanej przez Léandre Lachance. Był to pierwszy tom trylogii – książek, napisanych przez Léandra, w języku francuskim, pod tym tytułem. Tłumaczenie łotewskie było jeszcze w formie rękopisu i redaktorka prosiła mnie uprzejmnie o ewaluację tekstu.

Ewaluacja pism o charakterze religijnym nie należy do łatwych zadań. Jako arcybiskup metropolita, mianowany przez Ojca Świętego, muszę czytać każdy tekst bardzo uważnie, z zachowaniem wszelkiej ostrożności i w poczuciu wielkiej odpowiedzialności – tak wobec autora jak tych, którzy mogliby czytać te książki.

W każdym razie, powstrzymuję się od spekulowania czy dialogi w tej książce stanowią objawienie nadprzyrodzone dla Léandra. Stwierdzam jedynie, że nie ma niczego w tych pismach, co sprzeciwiałoby się wierze chrześcijańskiej i dobrym obyczajom i dlatego można polecać te książki do czytania.

Na samym początku pierwszego wolumu (w trzeciej rozmowie z dnia 11 listopada 1996), Jezus zwracaa się do Léandra pytając go : „Czy zgadzasz się być tym, który żyje tylko dla Mnie? Tym, który rezygnuje ze swojego dobrego samopoczucia, z wyobrażenia o sobie, ze swojej reputacji, przede wszystkim zaś – ze swoich myśli?”

Zrozumiałem od razu, że słowa te odnoszą się nie tylko do „małego” Léandra (jak go Jezus nazywa w tych trzech książkach) lecz również do mni osobiście i do każdej osoby, która pragnęłaby nawiązać bliską i ścisłą więź z Bogiem.

To są słowa klucze. Czy jestem gotowy dać moje « tak » Jezusowi, nawet jeśli to wymagałoby ode mnie wielkiego poświęcenia, gdybym musiał cierpieć z tego powodu a nawet – pozbawić się wszystkiego, co jest mi bliskie i drogie?

To jest poważny wybór, którego należy dokonać. Jeśli czytelnik zdecyduje się odpowiedzieć « tak » Jezusowi, przyjmie i zaakceptuje treść trzech książek z radością w sercu, wtedy przesłanie zawarte w tych książkach, dotknie go głęboko i osobiście.

Spotkałem Léandra dwa razy – w 2008 i w 2009 roku – w czasie jego pobytu na Łotwie, gdy dawał konferencje i prowadzil dni skupienia. W czasie naszego ostatniego spotkania, podziękował mi serdecznie za nadanie przeze mnie imprimatur czyli zgody Kościoła na publikowanie tłumaczenia łotewskiego trzech książek, które napisał.

Odpowiedziałem mu : « Jakże miałbym tego nie uczynić? Nie widzę w tych książkach nic, co sprzeciwiałoby się nauczaniu Ewangelii”.

JJestem przekonany, że w miarę upływu lat, zapotrzebowanie na te trzy publikacje, napisane przez Léandra, będzie rosło i wiele przyszłych pokoleń nadal będzie je czytać. Szerzenie się tych książek w świecie z pewnością nie będzie przypomninać sukcesu „best-sellerów”, które cieszą się nagłym wzrostem popularności – równie szybko gasnącej.

Moim zdaniem, fakt, iż te pisma Léandra pochodzą z wewnętrznego natchnienia, nadaje im jeszcze większego znaczenia. Nie mam najmniejszej wątpliwości, że ten wzruszający dialog między Léandrem a Jezusem zainspiruje wiele osób, umacniając ich wiarę i związek z Bogiem.

Książki napisane przez Léandra utwierdzają nas w tym, że możemy być naprawdę szczęśliwi jedynie dając i otrzymując Miłość. Uzyskanie szczęścia nie jest możliwe dzięki chwale czy forunie czy też przez posiadane własności, ani przez wiele innych rzeczy, którym nadaje się wielką wartość w tym współczesnym świecie.

Te książki mówią o Bogu, który jest MIłością. Czy można przekazać ludzkości jeszcze jaśniej wielką Miłość, jaką Bóg odczuwa do każdego z nas? Zapraszam każdego czytelnika tych książek, by się poddał Miłości Boga, by kochał swego bliźniego z całego serca i stał się istotą Miłości.